نوربالا| عباس نمازهایش را در خانه تندتر می خواند

یکی از همرزمان شهید ورامینی می گوید: عباس تعریف می کرد من وقتی به خانه می روم، سریع نمازم را می خوانم و حتی بعضی از مواقع تعقیبات نماز را هم به جای نمی آورم.

- به گزارش گروه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، عباس مسلمانی را درست آموخته بود.

می دانست باید چطور با اطرافیان خود رفتار کند.

رفتاری که بر گرفته از دین و اعتقادش بود.

خرج کردن محبت را بلد بود.

چه وقتی که در اوقات بیکاری به پرورشگاه می رفت تا امورات نوزادان را انجام دهد و شاید با لحظه ای در آغوش کشیدنشان بتواند گرمای محبت را به آنها منتقل کند.

چه وقتی در اوج جنگ به خانه می آمد همه فکر و ذکرش این بود که در آن ساعات کوتاه دربست در خدمت خانواده اش باشد.

همین درست زندگی کردن بود که بالاخره عباس ورامینی را عاقبت بخیر کرد و در نیمه شب دوشنبه 28 آبان 1362، در عملیات والفجر 4 منطقه پنجوین، به شهادت رسید.

یکی از همرزمانش به نقل از خود عباس اینطور خاطره ای را روایت می کند:  عباس به شدت مهربان بود.

یادم هست به من می گفت: من وقتی به خانه می روم، سریع نمازم را می خوانم.

حتی بعضی از مواقع تعقیبات نماز را هم به جای نمی آوردم.

سریع می نشینیم و با همسرم خوش و بش می کنم.

عباس هیچ وقت نمی گفت که شهید می شود.